o., (recht) het beginsel waarbij het OM zelfstandig kan beslissen welke strafbare feiten het zal vervolgen en welke niet.
Het opportuniteitsbeginsel is het tegenoverstelde van het legaliteitsbeginsel, dat het OM verplicht ieder strafbaar feit te vervolgen indien het bewijs daarvan kan worden geleverd. In de Ned. wet is het opportuniteitsbeginsel, wat de vervolging van strafbare feiten betreft, in zoverre begrensd, dat het OM zolang het onderzoek nog niet is aangevangen bevoegd is van vervolging af te zien in gevallen waar het algemeen belang naar zijn oordeel een vervolging niet vordert.
In België vindt het opportuniteitsbeginsel geen bestrijding, maar het is niet in de wet vastgesteld.
