v., vlamloze verbranding van een gasvormige brandstof.
Bij oppervlakteverbranding wordt het mengsel van brandstof en de verbrandingslucht in een vuurvaste massa met zeer groot oppervlak gevoerd. De plaats van het verbrandingsoppervlak in een gasvlam wordt bepaald door de uitstromingssnelheid, die haar voorwaarts dringt, en de verbrandingssnelheid, die de verbranding dichter naar de plaats van menging tracht te brengen. Nu wordt de laatste snelheid sterk vergroot door de katalytische werking van gloeiende vuurvaste wanden. Er vindt een zeer volledige verbranding plaats, waardoor bijna geen overmaat lucht nodig is, hetgeen eveneens de temperatuur verhoogt. Toepassingen: in stookketels, moffelen kroezenovens voor het smelten van metalen, verwarming van pannen voor het indampen van vloeistoffen.
