v., een nabewerking om een voldoende graad van gladheid of verbetering van metaaloppervlakken te bereiken.
Om de wrijvingsweerstand te verminderen en gunstiger loopeigenschappen en smering te verkrijgen, wordt vooral bij in of over elkaar bewegende delen een oppervlaktebewerking toegepast. Men kent het fijndraaien, fijnslijpen, fijnboren, honen, fijnhonen of superfijnen, leppen of polijsten. Ter verbetering van de sterkte worden metalen waarin (microscopisch) kleine kerfjes en haarscheurtjes voorkomen, gewalst of met kogeltjes van staal of kunststof ‘gestraald’ (kogelstraten).
