in oorlogstijd een stad waar op grond van de afwezigheid van militaire doelen en verdedigingsmiddelen geen luchtbombardementen, beschietingen en andere gevechtshandelingen mogen plaatsvinden. Dit betekent dat een open stad in het geheel niet verdedigd en aangevallen mag worden.
Uitgangspunt is hier het onderscheid tussen militaire en andere doelen zoals dit is geformuleerd in de Regels voor de Luchtoorlog van 1923. Sinds de Tweede Wereldoorlog is het bijzonder moeilijk dit onderscheid te handhaven gezien de belangrijke betekenis van de burgerbevolking in de grote industriële centra voor de oorlogsproduktie. Blijkens de hevige luchtbombardementen en de beschieting met V-wapens van talrijke steden is het begrip open stad in de Tweede Wereldoorlog nauwelijks van belang geweest.
