1. in het gewone spraakgebruik het geval van oorlog;
2. (juridisch) oorlog, burgeroorlog, de tijd waarin een oorlog of burgeroorlog dreigt en de tijd waarin buitengewoon dienstplichtigen in werkelijke dienst worden opgeroepen en gehouden.
Er zijn feiten die zich alleen maar kunnen voordoen in tijd van oorlog. Er zijn ook bepaalde feiten die in tijd van oorlog een ernstiger karakter krijgen en op grond daarvan zwaarder moeten kunnen worden gestraft. Op grond van art. 71 Ned. Wetboek van Militair Strafrecht kan tijd van oorlog aanwezig worden geacht voor bepaalde gedeelten van de krijgsmacht die met een bijzondere taak zijn belast, b.v. tot handhaving en herstel van de internationale orde en veiligheid, b.v. in VN-verband, of ter voldoening aan een vordering van het burgerlijk gezag in geval van een oproerige beweging. De bijzondere taak moet op bij KB vastgestelde wijze aan het betrokken gedeelte van de krijgsmacht worden bekendgemaakt. Ten aanzien van art. 25 (de bijkomende straf van verlaging) en de titels in (onttrekking aan dienstverplichtingen), iv (misdrijven tegen de ondergeschiktheid) en v (schending van verschillende dienstplichten) van het Wetboek van Militair Strafrecht wordt, onveranderd het bepaalde in art. 71, op grond van art. 71a van dat wetboek tijd van oorlog slechts aanwezig geacht, hetzij onder feitelijke oorlogsomstandigheden, hetzij indien zulks door de kroon is bepaald in verband met het feit dat een oorlog dreigende wordt geacht.
Voor België: zie oorlogstijd.
