stelling uit de wiskunde, in 1931 geformuleerd door K.Gödel, die inhoudt dat een logisch systeem van axioma’s en afleidingen dat vrij van tegenspraken is en waarmee de rekenkunde van de natuurlijke getallen beschreven kan worden, altijd onvolledig is. Er is m.n. steeds een bewering te bedenken, waarvan de juistheid noch de juistheid van zijn negatie uit het systeem af te leiden valt.
De onvolledigheidsstelling van Gödel is een van de meest omstreden wiskundige theorieën geworden.
LITT. E.Nagel en J.R.Newman, De stelling van Gödel (1975).
