(ontstichtte, heeft ontsticht),
1. (iemand) in zijn religieuze gevoelens of overtuigingen kwetsen; door iets aanstotelijks ergeren;
2. (bij uitbreiding) over iets ontsticht zijn, ontstemd, geërgerd.
Gepubliceerd op 13-12-2021
betekenis & definitie
(ontstichtte, heeft ontsticht),
1. (iemand) in zijn religieuze gevoelens of overtuigingen kwetsen; door iets aanstotelijks ergeren;
2. (bij uitbreiding) over iets ontsticht zijn, ontstemd, geërgerd.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: