1. bn. (-er, -st), verbasterd, gedegenereerd; slecht, verdorven: ontaarde zonen; (wiskunde) ontaarde kegel, kegelvlak dat in twee of meer vlakken uiteenvalt; (natuurkunde) ben. voor een systeem waarbij bij een zelfde energieniveau twee of meer verschillende golffuncties horen;
2. bw. van graad, (gemeenz.) het is ontaard druk, bar druk.
QUANTUMMECHANICA
De ontaarding van een energieniveau wordt als zodanig herkenbaar zodra een aanvullende beïnvloeding door krachten van buitenaf (b.v. een magnetisch veld) een opsplitsing van het energieniveau in twee of meer toestanden van verschillende energie oplevert. De splitsing van spectraallijnen onder invloed van een sterk magnetisch veld is een voorbeeld van ontaarding, degeneratie, Zeeman-effect.
