(onderstelde, heeft ondersteld),
1. (een denkbeeld) stellen als grondslag van een redenering: onderstel eens dat dit werkelijk gebeurt;
2. als waar aannemen omdat men het althans waarschijnlijk moet achten: ik heb hem in lange tijd niet gezien, zodat ik onderstel dat hij ziek is;
3. als bestaande aannemen: hoe kunt u zulke gedachten bij ons –?;
4. noodzakelijk aanwezig achten als voorwaarde of oorzaak: het boek onderstelt een vrij diepgaande kennis van de klassieken bij de lezer.
