Nederlands schrijver, *6.2.1886 Amsterdam, †ca. 21.10.1944 Theresienstadt. D’Oliveira was stenograaf en psychologisch–pedagogisch adviseur.
In de Tweede Wereldoorlog werd hij naar Duitsland gedeporteerd, waar hij in een concentratiekamp is omgekomen. D’Oliveira schreef enkele romans en twee studies over Goethe. Zijn verzameling interviews De mannen van ’80 aan het woord (1907), gevolgd door De jongere generatie (1911), zijn van documentaire waarde en werden gedeeltelijk herdrukt (1966). Uit het onuitgegeven proefschrift over L.van Deyssel werd een hoofdstuk in Merlyn (III, 1965, I) gepubliceerd.Werken: Quasisocialisten (1906), Goethe, een levensbeschrijving (1908), Grenzen (1920), De zwijger (1921), Goethe en wij, vier aspecten (1933).
LITT. C.J.Kelk, Wijlen E.d’Oliveira (1947).
