v. (-s, -liën), bitumineuze kleischalie. Olieschalies zijn meestal limnische afzettingen die een seizoenlaminatie vertonen.
Binnen deze afzettingen zijn organismen die gedurende de zomer aan het wateroppervlak leefden, gedurende de winter onder anaërobe condities in de bodem overgegaan in vaste koolwaterstoffen (kerogeen).Het grootste voorkomen van olieschalies is de eocene Green River-formatie in Utah (VS) met een enorm economisch potentieel aan oliereserves. Olieschalies zijn over nagenoeg de gehele wereld verbreid en wel in zulke grote hoeveelheden, dat de eruit winbare olie de wereldaardoliereserve overtreft. Bij verhitting en destillatie leveren ze:
1. olie,
2. ammoniak,
3. destillatiegas (brandstof voor de verhittingsretorten),
4. destillatiewater,
5. destillatieresidu (steenmassa die klei en kalksteen bevat). schalieolie.
