[Lat.], o. (-s, -toria), (r.k.) zang tijdens de offerande.
(e) Oorspronkelijk werd het offertorium gezongen als →antifoon met wisselende psalmtekst, later als →responsorium tussen koorzang en rijk versierde solozang. In de 12e eeuw verdwenen de soloverzen. Meerstemmige toonzettingen van het offertorium vindt men vanaf de 15e eeuw.
