[Lat. obsidere, bezet houden], v. (—s), (ook: dwanggedachte), het verschijnsel dat iemand zozeer buiten zijn wil door bepaalde denkbeelden wordt bezeten, dat deze hem voortdurend bezighouden, zodat andere geestelijke activiteiten daardoor gehinderd of onmogelijk worden.
(e) Inhoudelijk kan een obsessie betrekking hebben op heftige agressieve of seksuele wensen, maar het kan eveneens om triviale gedachten gaan, zoals de deur ’s avonds afsluiten of een taak afmaken. Kenmerkend is steeds dat men zulke gedachten ervaart als een last. Van tijd tot tijd kunnen obsessies in lichte mate bij iedereen voorkomen, b.v. als men vermoeid is. Wanneer dwanggedachten echter het gewone functioneren belemmeren, is enige vorm van psychotherapie nodig.
