Alvaro, Mexicaans officier en politicus, *19 februari 1880 te Alamos (Sonora), ♱(verm.) 17 juli 1928 te Mexico-Stad. Vóór de Mexicaanse Revolutie werkte Obregón als boer en fabrieksarbeider. Tijdens de revolutie ontwikkelde hij zich tot briljant strateeg; hij versloeg president V.Huerta (1914) en steunde V.Carranza tegen P.Villa, die hij in de Slag bij Celaya (1915) versloeg. In 1920 leidde Obregón een staatsgreep tegen Carranza en werd president.
Zijn presidentschap markeerde het einde van een lange periode van onrust. Hij verbeterde de betrekkingen met de VS door een regeling van de buitenlandse schulden en van het olievraagstuk. Binnenslands bevorderde hij de landhervorming in zoverre die noodzakelijk was om ontevreden boeren aan zich te binden, maar hoedde zich er voor de landheren al te zeer tegen zich in te nemen. De georganiseerde arbeid kreeg van hem concessies, maar had ook de plicht de regering niet in de wielen te rijden. Krachtige bevordering van het onderwijs op het platteland behoorde tot zijn belangrijkste prestaties. In 1923 besloot Obregón, P.E.Calles tot zijn opvolger te laten kiezen. Deze beslissing leidde tot rebellie van zijn minister van Binnenlandse Zaken A.de la Huerta (1923). De rebellie mislukte en Calles volgde Obregón in 1924 op. In 1928 werd Obregón opnieuw tot president gekozen, maar kort daarop door een religieuze fanaticus vermoord.
LITT. J.W.F.Dulles, Yesterday in Mexico. A chronicle of the Revolution 1919—36 (2e dr. 1969).
