m. (-s), lid van een extreme sji’itische sekte in Noord-Syrië, genaamd naar Ibn Nosair (9e eeuw), apostel van de laatste sji’itische imams.
De hoogten van Latakia zijn het middelpunt van het woongebied van de nosairiërs. Ook buiten dit gebied, tot in Cilicië, Midden-Syrië en Mesopotamië vindt men aangesloten groepen. De kosmogonie, openbaringsleer en geloofsleer van de nosairiërs is in een eigen litteratuur neergelegd. Deze leringen bevatten zoveel gnostische en andere elementen van vreemde oorsprong, dat men hen nauwelijks meer tot de islamieten kan rekenen.
LITT: R.Strothmann, Esoterische Sonderthemen bei den Nusairi (1958).
