Canadees gebied, omvat een derde gedeelte van Canada, ten noorden van 60° NBr., 3,4 mln. km2, 39000 inw. (33 % Eskimo’s en ca. 7000 Indianen). Langs de kusten komen enkele nederzettingen van Eskimo’s voor, terwijl op handelsposten langs rivieren en in enige mijnbouwcentra Indianen en blanken wonen.
Het westen van het Mackenzie-district (Mackenzie-vallei) is bebost, de rest van het vasteland, de heuvelachtige toendra’s ten noorden van het Grote Berenmeer, het rotsachtig Canadese Schild ten noordoosten van het Grote Slavenmeer dat ook het grootste deel van het Keewatindistrict omvat, is boomloos. De eilanden ten noorden hiervan tot M’Clure Straat en Lancaster Sound sluiten hierbij aan, terwijl de noordelijke eilanden, die door ijskusten ontoegankelijk voor scheepvaart zijn, nog niet geëxploreerd zijn. De winter is lang en koud (jan. -26 °C), de zomer kort en koel (beneden 10 °C). De bevroren ondergrond ontdooit nooit (permafrost), wat moerassige bodems tot gevolg heeft (toendra’s). Van economisch belang zijn Norman Wells aan de Mackenzie River (petroleum), Port Radium aan de oostzijde van het Grote Berenmeer, waar sinds 1933 uraan gewonnen wordt, en het goudgebied van Yellowknife (6000 inw.) aan het Grote Slavenmeer. Ook te Pine Point zijn rijke erstvoorraden ontdekt van lood en zink (700 km lange spoorweg naar Peace River, Alberta), terwijl er aanwijzingen zijn voor ijzererts in Baffin Island en voor petroleum op Ellesmere Island.
Sinds 1938 overtreffen de opbrengsten uit mijnbouw die uit pelsjacht. In de delta van de Mackenzie worden ruim 7000 rendieren in stand gehouden; in het Wood Buffalo National Park staat een kudde van ca. 12000 bisons onder bescherming. Inuvik (3000 inw.) bij de monding van de Mackenzie bestaat uit paalwoningen en huizen op terpen tegen overstromingsgevaar als de bevroren ondergrond smelt.
