v./m., het gebruiken van geweld ter verdediging van eigen of eens anders lijf, eerbaarheid of goed tegen aanranding.
Noodweer is een soort eigenrichting, die in zeer dringende omstandigheden, wanneer de overheid op dat moment niet de noodzakelijke bescherming kan geven, geoorloofd is (art. 41 lid 1 Ned. WStr.). Noodweer is een wettelijke rechtvaardigingsgrond, die slechts aanwezig wordt geacht indien de verdediging noodzakelijk is, d.w.z. wanneer er feitelijk geen minder schadelijke uitweg mogelijk is geweest (het subsidiariteitsbeginsel). Tevens moet de verdedigingshandeling evenredig zijn met de aantasting (proportionaliteitsbeginsel). Is er sprake van een wanverhouding tussen de aanranding en de reactie hierop ten nadele van de aanrander, dan kan er sprake zijn van noodweerexces. Noodweer staat in België bekend onder de term ‘wettige verdediging’ (artt. 416 en 417 Swb).
