o. (-nen),
1. sein dat door vaar- of vliegtuigen in nood gegeven wordt;
2. (gew. gall.) noodrem (in de trein);
3. sein dat er geen polderwater meer uitgeslagen kan worden.
Internationaal zijn als noodseinen voor schepen en vliegtuigen op het water erkend:
1. knalseinen met een tussenpoos van ca. 1 min;
2. aanhoudend werken van het mistsein;
3. vuurpijlen of rode lichtkogels;
4. de morsecode SOS als een groep uitgezonden;
5. via de radiotelefonie uitgesproken noodroep mayday (in de lucht);
6. het vlaggesein NC met vlaggen uit het internationale seinboek;
7. een gehesen sein dat bestaat uit een vlag met erboven of eronder een bolvormig voorwerp;
8. vlammen boven het vaartuig;
9. een rood valschermlicht;
10. een oranjekleurig rooksignaal;
11. het langzaam op en neer bewegen van de gestrekte armen.
Met automatische radionoodzenders kan een noodsein worden uitgezonden dat onderbroken wordt door driemaal de naam van het schip. Bij verlaten van het schip wordt de zender zo geschakeld dat het noodsein continu uitgezonden wordt. Het noodsein bestaat uit driemaal het SOS-sein gevolgd door 12 strepen van elk 4 sec lang met 1 sec tussenruimte. Het noodsein wordt uitgezonden op een frequentie van 500 Hz.
