o. (-en), (muziek) een samenklank van vijf tonen, nl. de grondtoon, terts, kwint, septime en none.
Men kan een noneakkoord vormen op elke toon van de toonladder, maar het noneakkoord op de vijfde trap (dominant-noneakkoord) komt het meest voor. Het noneakkoord is een geliefd uitdrukkingsmiddel van het muzikale impressionisme, in het bijzonder van C.Debussy.
