Hermann, Duits pedagoog, *7.10.1879 Berlijn, ♱27.9.1960 Göttingen. Nohl was van 1920—49 hoogleraar te Göttingen (ontslagen 1937-45).
Zijn belangstelling gold vooral de sociale pedagogiek. In navolging van W.Dilthey vertegenwoordigt hij het geesteswetenschappelijk standpunt, dat hij in de pedagogiek introduceerde. Kennis komt niet van boven of van buiten, maar is een activeren van eigen ervaren en beleven. Werken: Jugendwohlfahrt (1927), Die pädagogische Bewegung in Deutschland und ihre Theorie (1935), Charakter und Schicksal, eine pädagogische Menschenkunde (1938), Die sittlichen Grunderfahrungen (1939), Friedrich Schiller(1954), Schuld und Aufgabe der Pädagogik (1962), Aufgaben und Wege der Sozialpädagogik (1965).
LITT. K.Bartels, Die Pädagogik H.Nohls in ihrem Verhältnis zum Werk W.Diltheys und zur heutigen Erziehungswissenschaft (1968); E.Blockmann, H. Nohl (1969).
