v. (-s), operatieve ingreep aan de nier, het nierbekken of de nierslagader.
Tot de operaties aan de nier zelf behoren:
1. nefrotomie, het openen van het nierkapsel en het nierweefsel, om een diep in de nier gelegen afwijking te kunnen onderzoeken of behandelen;
2. nefropexie, het vastmaken van een nier, die in staande houding zover omlaag zakt dat de urineleider en de bloedvaten afgeknikt worden; alleen in ernstige gevallen van een zgn. wandelende nier wordt deze ingreep uitgevoerd;
3. nefrectomie, het volledig verwijderen van een nier; dat kan noodzakelijk zijn wanneer de nier niet meer werkt als gevolg van verwoesting door een steenmassa, een tuberculeuze ontsteking, of door een kwaadaardig gezwel;
4. nierresectie. het verwijderen van een deel van een nier, wanneer de aandoening goedaardig is, en beperkt tot een heel klein deel van de nier.
Tot de operaties aan het nierbekken behoren:
1. pyelotomie, het openen van het nierbekken om een steen of een poliep te verwijderen;
2. pyeloplastiek, het vervormen van het nierbekken, meestal om een vernauwde uitgang wijder te maken;
3. nefrostomie, het maken van een tijdelijke verbinding tussen nierbekken en huid, om de urine uit de nier af te laten vloeien, wanneer dat niet via de urineleider mogelijk is.
Een nierslagaderoperatie, desobliteratie, wordt uitgevoerd in sommige gevallen van hoge bloeddruk die berusten op een ernstige vernauwing van de nierslagader. Wanneer de vernauwing opgeheven kan worden door het wijder maken van de slagader, of het verwijderen van de stenose en eventuele vervanging van het weggenomen gedeelte door een vaatprothese, kan de bloeddruk tot normale waarden dalen.
