v., een toestand die gekenmerkt is door onrust en prikkelbaarheid vanaf de geboorte, vaak gepaard gaand met een voorlijke belangstelling voor de omgeving.
Neuropathiepatiënten zijn later mager en beweeglijk. Zij schudden of bonzen met het hoofd voor het slapen gaan; duimzuigen, stotteren, nagelbijten, bedplassen en nachtelijke gilbuien zijn verschijnselen in kleuteren kinderjaren. Zij reageren abnormaal (niet of te heftig) op normale prikkels. Veranderen van omgeving werkt therapeutisch vaak gunstig. Neuropathische volwassenen klagen vaak over hoofdpijn, hartkloppingen, perifere circulatiestoornissen (koude handen en voeten), neiging tot diarree, frigiditeit resp. voortijdige zaaduitstorting, emotionele labiliteit en slaapstoornissen, psychasthénie.
