o. (-romen), woekering van doorgesneden zenuwcellen en zenuwvezels.
Een neuroom is niet een gezwel in de zin van een neoplasma. Een doorgesneden zenuw probeert te regenereren, d. w.z. de uiteinden van de beide delen trachten weer aan elkaar te groeien. Wanneer echter de beide einden elkaar niet vinden, gaat de groei door en ontstaan verwarde knoedels van zenuwvezels die op den duur last geven, vooral pijn. Neuromen komen vooral voor in amputatiestompen, doordat een uiteinde van de zenuw ontbreekt. Ook na ongevallen en na operaties kunnen neuromen optreden, b.v. in de rechter bovenbuik na een galblaasoperatie, waarbij soms een kleine zenuw is doorgesneden, en er door de veranderde anatomische verhouding geen regeneratie mogelijk is.
