HongaarsAmerikaans wiskundige, *28.12.1903 Boedapest, ♱8.2.1957 Washington DC. Von Neumann werd in 1930 hoogleraar aan de Princeton University, in 1933 lid van het Mathematical Institute for Advanced Studies; hij maakte deel uit van vele adviescommissies, o.a. voor de US Atomic Energy Commission.
Von Neumann heeft baanbrekend werk verricht op het gebied van de zuivere wiskunde, m.n. in de algebra, maattheorie en topologie, en op het gebied van toepassingen van de wiskunde op andere gebieden, o.a. de toepassing van de Hilbertruimten in de quantummechanica. Hij heeft de cybernetica en de, m.n. in de economie veel gebruikte, speltheorie ontwikkeld (minimaxtheorie). Werken: Mathematischen Grundlagen der Quantenmechanik (1932), (met O. Morgenstern) Theory of games and economie behavior (1944). Uitgaven: Collected works, door A.H.Taub (6 dln. 1961—63); Theory of self reproducing automata, door A.W.Burks (1966).
