o., radioactief chemisch element, symbool Np.
Neptunium is een zilverkleurig metaal, behorend tot de transuranen en het is het vierde element in de reeks van de -b-actiniden. Neptunium heeft de ïlektronenstructuur van het edelgas radon met nog één 6den twee 7s-elektronen. De positieve valenties drie, vier, vijf en zes komen voor. Isotopen zijn bekend van atoommassa 229—241 met als stabielste isotoop 237Np (halveringstijd 2,2 mln. jaar). Dit isotoop vervalt onder uitzending van alfastraling en is een vervalprodukt van plutonium. Het wordt dan ook in hoeveelheden van grammen verkregen als bijprodukt van kernreactoren die plutonium produceren.
Het isotoop 239Np was het eerste bekende neptuniumisotoop, en het werd ontdekt (1940, E.McMillan en P.H.Abers) door uraan te beschieten met neutronen. In de natuur komen sporen neptunium voor in uraanertsen.
