Duitse politieke partij, die in 1867 ontstond uit degenen die zich van de Fortschrittspartei afscheidden, omdat zij de politiek van de Pruisische premier Bismarck wilden steunen. De Nationalliberale Partei kreeg bij de verkiezingen van 1867 80 leden in de Noordduitse Bond en vormde Bismarcks voornaamste steunpunt in de Kulturkampf.
In 1874 kreeg de partij 155 rijksdagzetels, vervolgens ging het, vooral door interne verdeeldheid over Bismarcks protectiepolitiek, bergafwaarts tot 1884. Daarna werd de Nationalliberale Partei weer sterker. In de laatste decennia voor de Eerste Wereldoorlog had de Nationalliberale Partei ca. 50 zetels in de rijksdag. Zij steunde toen de maritieme en koloniale politiek van keizer Wilhelm n. Na de Eerste Wereldoorlog viel de Nationalliberale Partei uiteen: het rechtse deel kwam terecht bij de Duits-Nationale Volkspartij, de linkervleugel bij de Duitse Democratische Partij en het restant bij de Duitse Volkspartij.
LITT. W.Treue, Die deutschen Parteien (1975).
