boeddhistisch filosoof, eind 2e eeuw. Nagardjuna was brahmaan uit het zuiden van Voor-Indië.
Hij was de grondvester van een van de belangrijkste richtingen van het mahayana-boeddhisme, de madhyamikavada (leer van de middenweg). Hij schreef o.a. de Madhyamikakarikas of Madhyamikasutras waarin hij kritiek oefende op de verschillende boeddhistische leringen en trachtte aan te tonen dat zij geen fundament hebben. Volgens Nagardjuna zijn zijn en niet-zijn beide onmogelijk; alleen de absolute leegheid (het lege, sunya), die slechts door middel van mystieke intuïtie te begrijpen is en die in het midden tussen zijn en niet-zijn ligt, blijft als realiteit over. Er bestaat geen wereld, geen denken, geen Boeddha, geen verlossing, geen nirwana. Volgens deze leer van de dubbele waarheid leeft men echter in deze wereld die slechts illusie is, alsof zij reëel is. Uitgave: door E.Lamotte (2 dln. 1944—49).LITT. M.Walleser, Die mittlere Lehre des Nagardjunas (1911).
