verkalking met daaraan aansluitend beenvorming (ossificatie) in skeletspierweefsel. Er is een vorm die plaatselijk blijft, m.n. in spieren van het bovenbeen en de bovenarm, en die vooral op jeugdige leeftijd voorkomt (veel vaker bij mannen dan bij vrouwen).
De verbening zet in na chronisch trauma (vaak bij ruiters) of na soms onbegrepen spiernecrose. Een andere, algemeen en progressief uitbreidende vorm begint op de kinderleeftijd in schouders of hals, waar zich beenspanen vormen in de spieren. Deze vorm berust vermoedelijk op een aangeboren ontwikkelingsstoornis.
