Joachim Murat, Frans officier, hertog van Berg en Kleef (1806-08), koning van NAPELS (1808-15), *25.3.1767 La Bastide-Fortunière (bij Cahors), ♰(gefusilleerd) 13.10.1815 Pizzo (Calabrië). Murat werd opgeleid tot priester, maar nam als fervent jakobijn tijdens de Franse Revolutie dienst in het leger.
Hij onderscheidde zich tijdens de veldtocht in Egypte (1798), werd divisiegeneraal, keerde met Napoleon naar Frankrijk terug en ondersteunde diens staatsgreep in 1799. Murat huwde Napoleons zuster Carolina, werd in 1801 gouverneur van de Cisalpijnse Republiek en in 1804 van Parijs. Hij speelde een belangrijke rol in de veldslagen van Marengo, Austerlitz, Jena en Eylau. In 1806 werd Murat verheven tot groothertog van Berg en Kleef, in 1808 volgde hij Jozef Bonaparte op als koning van Napels onder de naam Joachim I Bonaparte. In 1812 nam hij deel aan de veldtocht tegen Rusland. Na de Slag bij Leipzig sloot Murat een akkoord met Oostenrijk, teneinde zijn koninkrijk te behouden.
Toen het echter duidelijk werd dat de diplomaten in Wenen de Bourbons in Napels wilden herstellen, sloot hij zich tijdens de Honderd Dagen weer bij Napoleon aan. Murat werd door de Oostenrijkers in Italië verslagen en vluchtte naar Frankrijk. Na de Slag bij Waterloo deed hij vanaf Corsica een inval in Calabrië, maar werd gevangen genomen en gefusilleerd. Uitgave: Correspondance (8 dln. 1908-14).
LITT. J.P. Garnier, Murat (1959); H. Cole, The betrayors: Joachim and Caroline Murat (1972).
