Naam van vijf sultans van het TURKSE RIJK.
Murad I, Turks sultan (1375?-89), *ca.1325, ♰(gesn.) 1389 Kosovopolje; zoon van de Turkse bei Orchan, die hij in 1359 opvolgde. Murad breidde zijn rijk eerst uit in Klein-Azië: inlijving van Ankara (1361), koop van het vorstendom Hamid (Zuid-Anatolië). In Europa veroverde hij Adrianopel (1361), Filippopel (1364), Sofia (1385) en Nisj (1386). Hij nam ca.1375 de sultanstitel aan. Zijn opmars in de Balkan werd onderbroken door een oorlog met Karamanië, dat hij versloeg en waaraan hij enkele grensgebieden ontnam. Tijdens deze campagne brak een opstand uit in Servië, Bosnië en Bulgarije.
Murad sneuvelde toen hij de Serven op het Merelveld (Kosovopolje) versloeg.
Murad II, Turks sultan (1421-51), *1404, ♰5.2.1451; achterkleinzoon van Murad I, zoon en opvolger van Mohammed I. Murad veroverde stukken van Midden-Anatolië, Albanië en Macedonië. Hij bevorderde de versterking der janitsaren, leed echter nederlagen tegen de Hongaren en Albanezen en sloot in 1444 een wapenstilstand met Hongarije om Karamanië te bestrijden. Na de Hongaarse hervatting van de oorlog versloeg hij bij Varna een kruistochtleger. Daarna trad Murad af ten behoeve van zijn zoon Mohammed II, maar interne onenigheid en de voortdurende Hongaarse dreiging brachten hem al gauw terug op de troon. In 1448 versloeg Murad de Hongaren bij Kosovo.
Murad III, Turks sultan, (1574-95), *4.7.1546 Manisa, ♰16?.1.1595 Istanbul; zoon van Selim II en van een in Turkse krijgsgevangenschap geraakte Venetiaanse vrouw.
Murad volgde zijn vader op. Hij was een onbekwaam heerser, die zich geheel door gunstelingen liet beheersen. Door de verdeeldheid tussen de christelijke staten bleef de Turkse expansie echter aanhouden: nieuwe veroveringen in Kaukasië en Azerbeidzjan (1585). Ook kreeg Murad invloed op de Poolse koningskeuze: zowel Stefan Bathory als Sigismund III hadden hun troon deels aan hem te danken. Op het einde van Murads regering raakte Turkije in oorlog met Oostenrijk (1593).
Murad IV, Turks sultan (1623-40), *27.7.1612 Istanbul, ♰9.2.1640 Istanbul; zoon van Ahmed I en opvolger van Mustafa I. Murad stond de eerste jaren onder een regent, die een speelbal was van de janitsaren en de spahis, terwijl de Perzen de Turken uit Noord-Irak verdreven.
Nadat Murad meerderjarig was geworden, pakte hij de janitsaren zeer wreed aan, zette hun recrutering tien jaar lang stil en schiep als tegenwicht andere legeronderdelen. Hij veroverde Bagdad op Perzië en sloot in 1639 vrede; de toen overeengekomen Turks-Perzische grens bleef tot 1918 bestaan.
