experiment dat bedoeld is om de snelheid van de waarnemer ten opzichte van de ether te bepalen. Deze proef werd voor de eerste maal in 1881 uitgevoerd door A.A.
Michelson en E.W.Morley (1838—1923).De ether was het hypothetische medium dat de drager moest zijn van de lichtgolven. Daartoe werd het strepenpatroon in een Michelson-interferometer (interferometer) waargenomen in twee onderling loodrechte standen. De interferometer was daartoe drijvend op een kwikbad opgesteld. Een verschuiving van het strepenpatroon zou uitsluitsel geven over de etherwind, die in de ene meting in de ene arm van de interferometer en, na draaiing over 90°, in de andere meting in de andere arm van de interferometer te vinden moest zijn. Tot hun grote verbazing konden Michelson en Morley geen etherwind constateren, hoewel zij de metingen op verschillende tijden van de dag en het jaar herhaalden om een toevallige etherwindstilte door de beweging van de aarde te vermijden. Het negatieve resultaat van deze zeer nauwkeurige proeven was een van de paradoxen, die door de relativiteitstheorie van Einstein werd opgelost.
Deze theorie poneert de constantheid van de lichtsnelheid, ook ten opzichte van een met constante snelheid bewegende waarnemer, waardoor het begrip etherwind heeft afgedaan.
LITT. B.Jaffe, Michelson and the speed of light (1961).
