[Lat.], m./o.,
1. glimmer; een groep mineralen;
2. (-s), voorwerp van mica .
Mica is vooral bekend in zijn toepassing als hittebestendige raampjes in kachels, brillen etc. Het kan bestaan uit kleurloos muscoviet, zwart biotiet of lichtgekleurd lepidoliet. Verpoederd mica gebruikt men als versnijder in de verfindustrie; het heeft in kleine hoeveelheden een stabiliserende werking. .
