Fries schrijver, 6.5.1824 Bergum, ♱16.3.1906 Bergum. Van der Meulen was werkzaam als boekhandelaar, drukker en journalist.
Hij was een romanticus, een vrijdenker en een bespotter van de orthodoxie. Hij bevorderde liberalisme en Verlichting o.a. als medewerker aan Waling Dijkstras Winterjounenocht. Van der Meulen maakte verder een gedeeltelijke vertaling van Goethes Faust (1912). Werken: Mîn suchten en mîn sangen (1859; poezie), Gepke, sonder mofven oan nei ’t sindingsfeest (1877; verhalen), Mâl ût, mâl thûs (1859; toneel). Uitgaven: Aid en nij (1907-11; verspreid en nagelaten werk); In bruiloft yn ‘e Walden en oare wiere forhalen (1974; met inleiding en aantekeningen).
LITT. Wâldman en Wârldboarger, T.G.v.d.Meulen 1824-1906 (1974).
