[Gr.], m. (mv.), in de oudheid de in een Griekse stad blijvend gevestigde vreemdelingen.
De metoiken betaalden boven de normale belastingen ook een speciale belasting, het metoikion, en konden worden opgeroepen voor militaire dienst. Hoewel de staat hun rechtsbescherming bood, waren zij in privaatrechtelijk en politiek opzicht niet met de andere burgers gelijkgesteld.
