o., protestants christelijke stroming die in de 18e eeuw in Engeland is ontstaan en verwant is aan het piëtisme.
De nadruk valt in het methodisme op de bekering en op een naar ascese neigende levensheiliging. Daar deze zich voltrekken volgens een bepaald schema (methode), spreekt men van methodisme. Dit appelleert sterk aan het gevoelsleven en uit zich dientengevolge niet zelden in opwekkingsbewegingen, die gepaard kunnen gaan met een expressief enthousiasme. Vader van het Engelse methodisme was John Wesley, na zijn bekering in 1738. Prediking en opwekkingslied waren de voornaamste middelen bij de verbreiding van het methodisme. Daar de leken een groot aandeel hierbij kregen, leidde dit tot conflicten met de Anglicaanse Kerk.
Vooral in de Angelsaksische landen ontstonden dan ook methodistische kerken, in de VS sedert 1760. Zij tellen samen meer dan 10 mln. leden. De grootste groepen hebben zich in de jaren 1924—39 herenigd. In 1969 werd een voorstel tot hereniging in Engeland van de Methodist Church met de Anglicaanse Kerk door de anglicaanse geestelijkheid afgestemd. Het Leger des Heils is uit het methodisme voortgekomen.
In België ontstonden de Verenigde Methodistische Kerken na de Eerste Wereldoorlog uit de in 1920 opgerichte Amerikaanse Methodist Mission in Belgium; in 1968 telden zij 25 gemeenten, met in het totaal ca. 3000 leden. In 1969 verenigden zij zich met de Bond der Protestants-Evangelische Kerken tot de Protestantse Kerk van België, die in 1978 opging in de Verenigde Protestantse Kerk van België. De Belg. methodisten hebben een bekend jeugdcentrum in Amougies (Henegouwen) en het bejaardentehuis Suzanne Wesley te Brussel.
LITT. W.Sweet, Methodism in Amer. hist. (1953); G.Kennedy, Weltweite Methodistenkirche (1958); R.E.Davies, Methodism (1963); H.D.Rack, The future of John Wesley’s methodism (1965); E.Halévy, The birth of methodism in England (1971); B. Semmel, The methodist revolution (1973).
