o.,
1. (ook: metallieke standaard); een vorm van de geldstandaard;
2. geldtheorie die het wezen en de waarde van het geld onverbrekelijk verbonden acht aan het edele metaal.
Volgens de aanhangers van deze (verouderde) theorie is alleen het zilveren of gouden geld geld in de werkelijke zin van het woord; het niet-metalen geld (bankbiljetten, giraal geld) kan hoogstens worden beschouwd als geldsurrogaat. De grondgedachte is dat het geld tevens een goed moet zijn met een zelfstandige gebruikswaarde op grond van een eigen zelfstandige gebruiksmogelijkheid, los van de geldfunctie (geldtheorie). Dit inzicht leidde o.a. tot de mening dat de banken alleen kredietbemiddelend optraden, maar geen geld schiepen. H.D.Macleod (1821, ♱1902) verzette zich als een der eersten met klem hiertegen. In de metallistische geldwaardetheorie, ook wel objectieve goederentheorie of bullionistische geldwaardetheorie genoemd, worden objectieve waardetheorieën (arbeidswaarde-, produktiekostentheorie) op het geld toegepast. De ruilwaarde van het geld berust op de waarde van het metaal, waarmede het overeenkomt, de dekking. Zo werd in de gouden standaard de waarde van een bankbiljet gezien als gelijk aan de waarde van het goud waartegen het kon worden ingewisseld.
