v./m. (-fen), voor bemesting van het land gebruikt middel; (gew.) scheikundige meststof, kunstmest. Meststoffen worden in vaste (vaak korrelvormige) of opgeloste toestand toegediend aan de grond, aan een ander cultuurmedium, aan het zaad of aan het gewas zelf, ten einde de opbrengst der gewassen te verhogen en/of hun kwaliteit te verbeteren.
Zij kunnen worden onderscheiden in organische natuurlijke meststoffen en kunstmest.Een aparte plaats neemt de groenbemesting in. De handel in meststoffen is in Nederland geregeld in het Meststoffenbesluit. Het vervoeren en verhandelen van meststoffen is verboden tenzij hiervoor een ontheffing is verleend door het Instituut voor Kwaliteitsonderzoek in Landen Tuinbouw te Wageningen. In België wordt de verhandeling gecontroleerd door het Ministerie van Landbouw, nl. door de afdeling Inspectie Grondstoffen, terwijl de prijzenvaststelling onder de bevoegdheid valt van het Ministerie van Economische Zaken. De Beneluxovereenkomst van 1970, die in Nederland in 1970, in België in 1971 van kracht werd, reglementeert de verhandeling van een aantal meststoffen en van alle gebruikte kunstmeststoffen. Organische meststof is in vele tropische en subtropische ontwikkelingslanden een zeer belangrijk produkt.
Het wordt vooral gebruikt als brandstof, m.n. in bevloeiingsgebieden in Azië waar geen andere brandstoffen (hout, olie) aanwezig zijn. Daarnaast wordt de mest voor de bemesting van de akkers gebruikt, waarbij de dieren overdag vaak op de graasgronden lopen en ‘s nachts in een kraal gebracht worden. Dit systeem van overbrengen van meststoffen van de graasgronden naar de akkerbouwgronden is in Europa ook eeuwenlang toegepast, tot de kunstmest andere mogelijkheden bood.
Mest, en vooral varkens-en kippemest, wordt ook veel gebruikt voor de bemesting van visvijvers.
Tenslotte wordt mest gebruikt bij de huizenbouw.
Daarbij worden stenen gemaakt uit een mengsel van leem en mest, òf de lemen muren worden bepleisterd met mest, om te grote scheuren bij het opdrogen te voorkomen.
