[Gr. kefale, hoofd], v., (ook: mesocranie), vorm van het menselijk hoofd tussen brachycefalie en dolichocefalie in.
Bij mesocefalie bedraagt de schedelindex (de verhouding tussen de grootste hoofdbreedte tot de grootste hoofdlengte) 0,75-0,80. Mesocefalie komt in Europa voor in Groot-Brittannië, delen van Scandinavië, en bepaalde delen van het Middellandse-Zeegebied.
