v. (g. mv.), (kristallografie) deelvlakkigheid.
Meroëdrie vertonen kristallen die behoren tot een puntgroep (of kristalklasse) die een deelgroep is van de puntgroep van de hoogste symmetrische klasse uit het betreffende stelsel. Zij vertonen kristalvormen waaraan slechts een kleiner aantal vlakken voorkomen dan aan de hoogste symmetrische vorm. Het begrip gaat terug naar een geometrische beschrijving van J.L.von Neumann en heeft geen enkele fysische basis. Zie holoëdrie.
