[Eng.], compagnie van Engelse kooplieden, die vanaf het einde van de 14e eeuw handel dreven met het buitenland. Zij hielden zich vooral bezig met de export van laken, lood en tin.
De compagnie kende haar grootste bloeiperiode van ca.1500—64, toen zij bijna driekwart van de Engelse buitenlandse handel beheerste. De leiders van de compagnie hadden grote invloed op de economische en buitenlandse politiek van de Tudors. De Merchant Adventurers vestigden hoofdkantoren in Antwerpen (1518) en Hamburg. Wegens het verval van de Antwerpse markt verlegden zij in 1598 hun Ned. hoofdkantoor naar het Staatse Middelburg. Gedurende de 17e eeuw nam hun betekenis sterk af en gingen hun privileges grotendeels verloren. Het kantoor voor Nederland in Dordrecht werd in 1670 opgeheven. Hun laatste kantoor, te Hamburg, werd in 1807 door Napoleon gesloten.
