(gelatiniseerd: Mencius), Chinees filosoof, *ca.372 v.C., ♰289 v.C.; uit de lage adel. Meng-tsu schijnt te zijn opgegroeid in dezelfde tradities die ook voor Confucius golden.
Later kwam hij onder invloed van sofisten en van de heersende taoïstische metafysica. Meng-tsu was meer politicus dan filosoof. Hij wilde de destijds veel voorkomende anarchie vervangen door een goed staatsbestuur, omdat hij overtuigd was dat het goede zedelijke voorbeeld van de vorst een hervormende invloed zou hebben op zijn onderdanen. Meng-tsu was een voorstander van vrije handelsontwikkeling, niet gehinderd door belastingen. In zijn landpolitiek bepleitte hij terugkeer tot het oude communale systeem, waarbij het land gemeenschappelijk werd bewerkt en belasting werd betaald aan de heer. Hij was een fel tegenstander van de anticulturele opvattingen die terugkeer predikten tot een eenvoudig leven, waarin een ieder in zijn eigen levensbehoeften moest voorzien.
Meng-tsu bestreed vaak de opvattingen van anderen, m.n. van Mo Ti. Gedurende vele eeuwen was zijn invloed betrekkelijk gering. Pas bij de herleving van het confucianisme tijdens de Soengdynastie werd Meng-tsu bekend, m.n. door het werk van Tsjoe Sji (11301200). Nadien werd het boek van Meng-tsu steeds te zamen uitgegeven met de Loen-ju (de gesprekken van Confucius), als een deel van de Vier Boeken, die uit het hoofd moesten worden geleerd door alle geleerden. Uitgaven: Eng. vert., door J.Legge (in: Chinese Classics II, 3e dr. 1936); Fr. vert., door S. Couvreur (2e dr. 1958).
LITT. E.Haenisch, Meng Tzu und Liu Hiang (1942); J.J.L.Duyvendak, Uren met Chinese denkers (2e dr. 1946).
