[Lat. memoria, herinnering], v. (mv.), gedenkschriften, beschrijving van historische gebeurtenissen door hierbij actief betrokken persoonlijkheden of ooggetuigen.
Memoires onderscheiden zich van autobiografieën doordat de auteur er niet in de eerste plaats het middelpunt van vormt. In tegenstelling tot dagboeken worden memoires achteraf geschreven, wanneer het te beschrijven stuk verleden reeds tot een zekere afsluiting is gekomen. Voor de geschiedschrijver vormen zij steeds belangrijke bronnen, ook dan wanneer zij, zoals dikwijls het geval is, te kort schieten in objectiviteit. De eerste belangrijke schrijvers van memoires waren in de oudheid Xenofoon en Iulius Caesar. In de Westeuropese geschiedenis sinds de middeleeuwen zijn de memoires talrijk, m.n. in Frankrijk. Het aantal memoires betreffende de beide wereldoorlogen, vooral de tweede, is ontelbaar. Een beroemd voorbeeld hiervan is W.S.Churchills The second World war (6 dln. 1948-54).
