v. (-s), regeling in het oude Duitse Rijk waarbij de ene Duitse staat suzerein werd over de andere.
In feite werden gebieden die rechtstreeks aan de keizer onderworpen waren, dus (reichs) unmittelbar (immediat) waren, mediat (mittelbar) gemaakt, doordat zij onder de soevereiniteit van een andere Duitse vorst of staat werden gesteld en dus slechts indirect, via die soeverein, onder de keizer ressorteerden. Vooral bij de Reichsdeputationshauptschluss van 1803 en de oprichting van de Rijnbond (1806) werd op grote schaal gemediatiseerd, in die zin dat aan het zelfstandig bestaan van talloze staatjes en vrije gebieden een eind werd gemaakt.
