Marcel, Frans socioloog en antropoloog, *10.5.1872 Epinal, †10.2.1950 Parijs. Mauss was leerling van E.Durkheim, met wie hij L’Année Sociologique uitgaf (1898–1912).
In 1902 werd Mauss hoogleraar te Parijs. Na de dood van Durkheim (1917) en het sneuvelen van verscheidene van diens leerlingen in de Eerste Wereldoorlog nam Mauss de leiding van de Franse sociologie en antropologie over. Hij hervatte de publikatie van L’Année in 1924 en richtte samen met L.Lévy-Bruhl het Institut d’ethnologie te Parijs op (1925). In navolging van Durkheim hechtte Mauss grote waarde aan het bestaan van (al dan niet bewuste) collectieve voorstellingen. Zijn denkbeelden vonden weerklank in het werk van de Leidse antropologen. Zijn belangrijkste werk is Essai sur le don, waarin hij probeert uiteenlopende verschijnselen waarbij goederen worden uitgewisseld terug te brengen tot één basisrelatie, zie reciprociteit.
Werken: Essai sur les variations saisonnières des sociétés eskimos (1906), Essai sur le don (1926; Eng. vert. The gift, 1954), Sociologie et anthropologie (1950; verz. essays). Uitgave: Oeuvres (3 dln. 1968–69).
LITT. J.Cazeneuve, Sociologie de Mauss (1968); P.E.de Josselin de Jong, M.Mauss et les origines de l’anthrop. struct. hollandaise (1972).
