Frans schrijver, *11.10.1885 Bordeaux, †1.9.1970 Parijs. Mauriac werd streng rooms-katholiek opgevoed.
Hij studeerde te Bordeaux en Parijs en wijdde zich na de Eerste Wereldoorlog geheel aan het schrijven. Na de Tweede Wereldoorlog schreef Mauriac voor de Figaro en L’Express. In 1948 richtte hij het tijdschrift La Table Ronde op. Mauriacs werk verraadt de invloed van Pascal, Racine, Barrès, Gide, Proust en de psychoanalyse. Hij is vooral bekend door een aantal krachtige, psychologische romans, die vanuit rooms-katholiek standpunt moraliserend de strijd tekenen tussen het geloof en de seksualiteit; als toneel dient het leven in de Franse provincie, m.n. de omgeving van Bordeaux. In 1952 kreeg Mauriac de Nobelprijs.
Werken: romans: L’enfant chargé de chaînes (1913), Le baiser au lépreux (1922), Génitrix (1923), Le fleuve de feu (1923), Le désert de l’amour (1925), Thérèse Desqueyroux (1927), Destins (1928), Le noeud de vipères (1932), Le mystère Frontenac (1933), La fin de la nuit (1935), Les anges noirs (1935), La Parisienne (1941), Le sagouin (1951), Galigai (1952), L’agneau (1954), Un adolescent d’autrefois (1969); toneel: Asmodée (1938), Les mal aimés (1945), Le passage du malin (1947), Le feu sur la terre (1951); essays: Le roman (1928), Le romancier et ses personnages (1933); biografieën, kritieken en autobiografisch werk: Commencements d’une vie (1932), Journal (5 dln. 1934–53), Écrits intimes (1953), Mémoires intérieurs (1959), Ce que je crois (1962), De Gaulle (1964), Nouveaux mémoires intérieurs (1965), Mémoires politiques (1967), Nouveau bloc notes (1970). Uitgave: Oeuvres complètes (12 dln. 1949–56); Mauriac avant Mauriac 1913–22 (1977).
LITT. G.Hourdin, Mauriac, romancier chrétien (1945); N.Cormeau, L’art de F.Mauriac (1951); P.H.Simon, Mauriac par lui-même (1954); M.Alyn, Mauriac (1960); B.Roussel, Mauriac, le péché et la grâce (1965); C.Jenkins, Mauriac (1965); I.de Fabrègues, Mauriac (1971).
