Henri René Albert Guy de, Frans schrijver, *5.8.1850 kasteel Miromesnil (Seine-Maritime), †6.7.1893 Parijs. De Maupassant debuteerde met de bijdrage Boule de suif in de Soirées de Médan (1880), een bundel novellen en verhalen, waarin E.Zola en zijn vrienden hun letterkundige theorieën in praktijk brachten.
Hij gaf zijn ca. 330 novellen uit in bundels die gewoonlijk naar de eerste novellen genoemd zijn. In 1886 openbaarde zich een geestesziekte, die tenslotte zijn dood veroorzaakte. De Maupassant is de zuiverste Franse naturalist. Zijn gaven komen het best tot hun recht in de novelle. Zwaarmoedig en pessimistisch schildert hij vol ironie, soms zelfs sarcastisch het menselijk bedrijf. Zijn stijl kenmerkt zich door een grote zeggingskracht en nauwkeurigheid.
Werken: novellen: La maison Tellier (1881), Contes de la bécasse (1883), Mlle Fifi (1883), Les soeurs Rondoli (1884), Le Horla (1887), Le rosier de Mme Husson (1888), L’inutile beauté (1890); romans: Une vie (1883), Bel ami (1885), Mont Oriol (1887), Pierre et Jean (1888), Fort comme la mort (1889), Notre coeur (1890); reisindrukken: Au soleil (1884), Sur l’eau (1888), La vie errante (1890). Uitgaven: Lettres inédites à G.Flaubert, door P.Borel (2e dr. 1941); Corr. inédite, door A.Artinian (1951); Contes et nouvelles, door A.M.Schmidt en G.Delaisement (1956–57); Oeuvres complètes, door G.Sigaux (16 dln. 1961–62).
LITT. A.Vial, Maupassant et l’art du roman (1954); A.M.Schmidt, Maupassant par lui-même (1960); P.Ignotus, The paradox of Maupassant (1967); P.Cogny, Maupassant, l’homme sans Dieu (1967); A.Lanoux, Maupassant, le bel ami (1967); A.J.Greimas, Maupassant, la sémiotique du texte (1976).
