[Port., dicht woud], Braziliaanse staat, 1231549 km2, 2006900 inw. Hoofdstad: Cuiabá.
Fysische gesteldheid.
Het grootste deel van de staat ligt op het Hoogland van Brazilië (200—800 m), waar het reliëf zwak is. Er zijn slechts enkele bergruggen, die een hoogte van meer dan 1000 m bereiken. Rivieren in het noorden behoren tot het stroomgebied van de Amazone; in het zuidoosten stromen de rivieren naar de Parana. Het laagland in het zuidwesten, de Pantanal, aan de bovenloop van de Paraguay Rivier strekt zich tot buiten de grenzen uit. Men vindt er hoofdzakelijk drassige savannen, al dan niet met palmgroei. De alluviale gronden zijn vruchtbaar.
Het uiterste noorden heeft een tropisch regenklimaat; het is het gebied van de tropische bossen. Langs de dalen komt een vrij dicht, altijd groen galerijbos voor. Typerend voor Mato Grosso zijn de verschillende soorten savannen (de campos) met een savannenklimaat.
Economie
Het meest geoccupeerde gebied ligt in het zuidoostelijke randgebied, waar zich de spoorlijn Arica-Santos bevindt. M.n. langs de spoorlijn vindt commerciële akkerbouw plaats met produkten als koffie, katoen, maïs, rijst, bonen, suikerriet, cassave en andere voedingsmiddelen. Hij breidt zich uit op de gronden van de tropische bossen en langs de rivier de Parand. De campos zijn een groot gebied van natuurlijke weidegronden. De extensieve veeteelt is hier dan ook verreweg de voornaamste bestaansbron. In de zuidoostelijke regio is intensieve veeteelt.
Men verzamelt ook rubber en maté. De industrie beperkt zich tot het zuidoostelijk randgebied. De bedrijven zijn klein; er worden landbouwprodukten verwerkt (levensmiddelen) en eenvoudige bouwmaterialen gefabriceerd. De mijnbouw is nog weinig ontwikkeld. Mato Grosso levert ijzer, mangaan, diamanten, goud, halfedelstenen. In diepere ondergrond zijn waardevolle delfstoffen aanwezig.
Aan de spoorlijn liggen Campo Grande en Corumba, de haven aan de Paraguay Rivier, bereikbaar voor zeeschepen (1800 km van Montevideo); het is een imen exportcentrum. Cuiabd ligt aan de weg Porto—Velho—Brasilia (west—oost) en wordt verbonden met Santarém (noorden). Verdere ontsluiting van het westen wordt gerealiseerd door verbetering van wegen; ook wil de Braziliaanse overheid de landbouw en veeteelt moderniseren en de infrastructuur verbeteren.
