[Fr. →Ital. mascherone, groot masker], m. (-s), siermotief in de vorm van mensenof dierenmaskers, soms in combinatie met bladmotieven of andere elementen.
(e) De mascaron kwam in Egypte voor en later ook in Griekenland en Rome. Als bouwornament was hij zeer geliefd tijdens de renaissance. In het noorden vindt men de mascaron vooral in de ornamenten in de stijl van C.Bos, C.Floris de Vriendt en H. Vredeman de Vries. Ook in de lodewijkstijlen en de empirestijl werd de mascaron vaak toegepast.
