v. (-sen, -bases), havencomplex dat voorzien is van allerlei faciliteiten (b.v. depots, dokken, werkplaatsen) voor het afmeren, bevoorraden, repareren en het verrichten van onderhoud aan oorlogsschepen. Een marinebasis dient uit strategische overwegingen zodanig te zijn gelegen, dat er goede verbindingen zijn met het achterland en de ligplaats van de schepen naar behoren kan worden beveiligd.
In de Tweede Wereldoorlog introduceerde de Amerikaanse marine in het kader van de oorlogvoering in de Pacific mobiele bases, waarbij zowel de reserves aan personeel en materieel als de herstelinrichtingen op hulpschepen waren ondergebracht.In een later stadium van de oorlog ging ook de Engelse marine hiertoe over. De belangrijkste basis van de Koninklijke Marine is Nieuwediep (bij Den Helder), terwijl ook Vlissingen, Hellevoetsluis, Rotterdam, Amsterdam en, in de Nederlandse Antillen, Pereira (op Curaçao) als zodanig (kunnen) worden gebruikt. Bekende marinebases in het buitenland zijn onder andere Toulon (Frankrijk), Scapa Flow, Plymouth en Portsmouth (Engeland), Kiel (BRD), Gaeta (Italië), Norfolk (VS) en Surabaja (Indonesië).De Belg. marine gebruikt Oostende als voornaamste basis, verder Zeebrugge, Nieuwpoort en Kallo.
