m., (sociologie), het zich bevinden op de grens van twee groepen of samenlevingen met verschillende (sub)culturen.
De term marginaliteit is in de jaren dertig van de twintigste eeuw in de Amerikaanse sociologie ontstaan, toen men zich realiseerde dat de mens niet altijd tot één bepaalde cultuur behoeft te behoren. De aandacht ging uit naar figuren en levenswijzen die als sociale randverschijnselen te kwalificeren vielen. Jeugd is een fase in het leven van de mens, waarin deze niet meer de rol van het kind en nog niet de rol van volwassene vervult. De positie van de jeugd is marginaal. Opgevat als randen tussenpositie vergeleken bij duidelijke rolfiguraties is de consequentie hiervan vooral uitgewerkt binnen het symbolisch interactionisme.
LITT. A.C.Zijderveld, De theorie van het symbolisch interactionisme (1975); H.J.Helle, Verstellende Soziologie und Theorie der symbolischen Interaktion (1977).
